عن الامام ابی جعفر، فی قول الله (تتجافی جنوبهم عن المضاجع)  قال:

نزلت فی امیرالمؤمنین(ع) و اتباعه من شیعتنا ینامون فی اول اللیل، فاذا ذهب ثلثا اللیل، او ما شاء الله، فزعوا الی ربهم راغبین راهبین طامعین فی ما عنده.

امام باقر(ع) درباره ی فرموده ی خدا [در قرآن]( آنان که شب ها، پهلو از رختخواب، حرکت دهند.) فرمود:

آن، درباره ی امیرمؤمنان و پیروان او از شیعیان ما که اول شب را می خوابند و هنگامی که دو سوم شب، یا آن چه خدا خواست، گذشت، بلند می شوند و به درگاه پروردگارشان راز و نیاز و تضرع و زاری می کنند در حالی که مشتاق و ترسان اند و به آنچه پیش خداست امیدوارند، نازل شده است.

وسائل الشیعة 5:274 ح 26.

أَنَّ النَّبِیَّ «صلی الله علیه ‏و‏آله» قَالَ مَرَّ أَخِی عِیسَى «علی ­نبینا وآله ­وعلیه ­السلام» بِمَدِینَةٍ وَ فِیهَا رَجُلٌ وَ امْرَأَةٌ یَتَصَایَحَانِ فَقَالَ مَا شَأْنُکُمَا قَالَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ هَذِهِ امْرَأَتِی وَ لَیْسَ بِهَا بَأْسٌ صَالِحَةٌ وَ لَکِنِّی أُحِبُّ فِرَاقَهَا قَالَ فَأَخْبِرْنِی عَلَى کُلِّ حَالٍ مَا شَأْنُهَا قَالَ هِیَ خَلَقَةُ الْوَجْهِ مِنْ غَیْرِ کِبَرٍ قَالَ لَهَا یَا مَرْأَةُ أَ تُحِبِّینَ أَنْ یَعُودَ مَاءُ وَجْهِکِ طَرِیّاً قَالَتْ نَعَمْ قَالَ لَهَا إِذَا أَکَلْتِ فَإِیَّاکِ أَنْ تَشْبَعِینَ لِأَنَّ الطَّعَامَ إِذَا تَکَاثَرَ عَلَى الصَّدْرِ فَزَادَ فِی الْقَدْرِ ذَهَبَ مَاءُ الْوَجْهِ فَفَعَلَتْ ذَلِکَ فَعَادَ وَجْهُهَا طَرِیّاً

پیامبر اعظم «صلّی ‏اللَّه ‏علیه ‏و‏آله» فرمودند: برادرم عیسى «علی ‏نبینا‏ و‏آله ‏وعلیه ‏السّلام» به شهرى عبور نمود که در آن مرد و زنى‏ بر سر یکدیگر فریاد می ‏زدند،

حضرت به آن­ها فرمود: شما را چه می ‏شود، چرا فریاد می ‏کنید؟ آن مرد عرض کرد: اى پیامبر خدا، این همسر من است و هیچ بدى هم ندارد بلکه زنى است صالحه، ولى در عین حال دوست دارم از او جدا شوم.

حضرت عیسى «علی ‏نبینا‏ و‏آله ‏وعلیه ‏السّلام» فرمود: به هر حال بگو چه نقصى در او است که می ‏خواهى از وى جدا شوى؟

آن مرد عرضه داشت: بدون این که پیر شده باشد صورتش شکسته و فرسوده شده.

حضرت به آن زن فرمود: اى زن دوست دارى طراوت صورتت به تو برگردد؟

آن زن عرضه داشت: آرى.

حضرت فرمود: هر گاه غذا تناول می ‏کنى، پیش از سیر شدن از آن دست بکش زیرا طعام وقتى در شکم و معده زیاد شد، طراوت و نشاط صورت را می ‏برد. زن به این دستور عمل نمود، طراوت صورتش دوباره بازگشت.

 امام صادق علیه السلام فرموده اند:

«الْوَقْتُ الَّذِی لَا یُرَدُّ فِیهِ الدُّعَاءُ هُوَ مَا بَیْنَ وَقْتِكُمْ فِی الظُّهْرِ إِلَى وَقْتِكُمْ فِی الْعَصْرِ».

بحارالأنوار، 90/347

 وقت و ساعتی كه دعا در آن رد نمی‏شود، ما بین وقت نماز ظهر تا وقت نماز عصر است.

تعداد صفحات : 1

صفحه قبل 1 صفحه بعد